SRWare Iron 35.0.1900.0 o wolność naszą i waszą
Internetowa przeglądarka Google Chrome stosunkowo szybko zdobył uznanie i niezliczone rzesze fanów oraz użytkowników. Jednak równolegle z pochwałami za szybkość działania i przyjazny interfejs posypały się słowa goryczy za dość osobliwe podejście Google i jego dzieła do kwestii naszej prywatności. Mętne interesy korporacji czają się w zamkniętym kodzie przeglądarki i trzeba wykazać się dużą dozą wyrozumiałości oraz wiary, aby w pełni zaufać w bezinteresowną postawę Google. Stąd też większym powodzeniem u ‘wolnościowców’ cieszy się bazowy projekt Chromium (na źródłach którego Google tworzy swoje Chrome, opatrując je w różne dodatki). Jeszcze większym powodzeniem może cieszyć się SRWare Iron, przeglądarka która również bazuje na kodzie Chromium i jeszcze dokładniej ogołaca jej kod z wszelkich mechanizmów służących ewentualnemu zbieraniu informacji o użytkowniku.
Wydana niedawno wersja 35.0.1900.0 to odpowiednik analogicznego i stabilnego Google Chrome. Przeglądarka dostępna jest w formacie paczek deb, rpm oraz wersji w paczce tgz, do rozpakowania i uruchomienia. Na stronie projektu znajdziemy również kod źródłowy. Poza zmianą nazwy i loga, SRWare Iron ma w sobie wszystko to, za co można cenić Google Chrome – szybkość działania, obsługę dodatków, interfejs oraz ‘to coś’. Jeżeli ktoś uważa, że sprawa osobistej prywatności nie jest warta uwagi, niech zapozna się z wyszczególnieniem różnic pomiędzy przeglądarkami Iron i Chrome. Dodatkowo, wśród wszystkich opartych o kod Chromium przeglądarek, Iron to jedna z niewielu (jedyna?) z wbudowanym mechanizmem blokady reklam.
Można by rzec – program jak program. Miło, że przy okazji dba o naszą prywatność, ale Chrome w linuksowych realiach ma jedną poważną zaletę wobec pozostałych przeglądarek – dzięki interfejsowi PPAPI pozwala użytkować najnowszą wersję Flash Playera (obecnie 14.00), podczas gdy w pozostałych projektach musimy zadowolić się wersją 11.2 (z racji porzucenia przez Adobe dedykowanej wersji natywnej dla Linuksa). Jakiś czas temu (nadal?) stosowanie PPAPI poza Chrome stanowiło problem i każdy kto nie chciał uwiązywać się do tej przeglądarki miał problem. Jednak coś drgnęło i np. w SRWare Iron możemy zastosować już najnowszy plugin Flash Player 14.00. Wymaga to jednak nieco ekwilibrystyki terminalowej (najszybciej).
Użytkownicy Ubuntu 14.04/Minta 17 mogą zastosować repozytorium PPA z najnowszą wersją ‘pieprzowego’ (oburzeni składają litery) Flasha:
sudo add-apt-repository ppa:skunk/pepper-flash
sudo apt-get update
sudo apt-get install pepperflashplugin-nonfree
Użytkownicy Arch Linuksa i Manjaro z AUR instalują:
yaourt chromium-pepper-flash
Teraz musimy zlokalizować libpepflashplayer.so i poprawić aktywator przeglądarki Iron. W Ubuntu/Mincie ścieżka do przeglądarki to /usr/share/iron/iron, a do wtyczki /usr/lib/pepperflashplugin-nonfree/libpepflashplayer.so, dlatego otwieramy za pomocą sudo gedit /usr/share/applications/iron.desktop i poprawiamy linijkę Exec na:
Exec=/usr/share/iron/iron --ppapi-flash-path=/usr/lib/pepperflashplugin-nonfree/libpepflashplayer.so --ppapi-flash-version=14.0.0.125
Oczywiście gdy zmieni się wersja wtyczki pepperflashplugin-nonfree będziemy musieli zamienić 14.0.0.125 na aktualny numer. Taka mała niedogodność.
Po uruchomieniu przeglądarki za pomocą aktywatora w menu, cieszymy się najnowszym Flash Playerem – póki jeszcze nie pochłonęły go internetowe czeluście zapomnienia.
Pepper Flash działa też z innymi przeglądarkami np.: Firefox, ale umie strasznie kiepsko tu jak: http://www.webupd8.org/2014/05/install-fresh-player-plugin-in-ubuntu.html
Ja polecam zamiast tego rozwiązania PipeLight: wtyczki z windows na linux (Flash, Unity 3D i SilverLight)
hmm, a jak to (ją – w sensie przeglądarkę) uruchomić w Manjaro?
Ta przeglądarka bywała jakiś czas temu w AUR… Teraz jej nie widzę – albo zmieniono nazwę pakietu, albo faktycznie znikła. Pozostaje pobrać paczkę tgz ze strony twórców i własnymi sposobami uruchamiać Irona.