Od poprzedniego wydania edytora graficznego GIMP 2.10.10 minęły już dwa miesiące. Tak, miesiące, nie lata. Ciężko się przyzwyczaić do obecnego tempa rozwoju tego programu, nieprawdaż? Opowieść o nowej wersji to nie tylko historia setek usuniętych usterek, ale i kilku rozwinięć funkcjonalnych. Docenią je osoby, które GIMP 2.10.12 zachęci do artystycznych wynurzeń.
Historia tego narzędzia może śmiało konkurować z losami Kopciuszka. Jego początkowa wersja sprzed niemal trzech lat nie była czymś ekscytującym. Ot, kolejny projekt próbujący ruszyć z bloków startowych. Jednak gdy formuła programu okrzepła okazało się, że to całkiem zgrabne i precyzyjne narzędzie do robienia wycinanek z plików wideo. A także ich łączenia.
Gdy parę miesięcy temu wersja Audacity 2.3.0 została wydana tylko dla użytkowników Windowsa i macOSa, to gawiedzi linuksowej zadrżała warga. Projekt który był wyznacznikiem wolności w mrocznych czasach niczego, nagle złasił się na poklask nieprzebranych mas odbiorców wiodących systemów. Jednak zajęło to kilka chwil i wszystko wróciło już do normy – wraz z Audacity 2.3.1, które usuwa problematyczne fragmenty kodu uniemożliwiające poprawne działanie na Linuksie.
Na przestrzeni lat jest to zapewne najbardziej odmienione wydanie tytułowego edytora wideo. Nie dość, że Flowblade 2.0 wygląda bardzie nowocześnie dzięki poprawionemu tematowi graficznemu (GTK+>=3.22), to wprowadza znaczące zmiany w zakresie obsługi. A wszystko za sprawą głosów społeczności i użytkownikom.
GIMP 2.10.x przeszedł taką metamorfozę, że ciężko znaleźć element na który można ponarzekać. Ale z pewnością może to być domyślna mnogość kart, zakładek i narzędzi jakimi wita GIMP każdego użytkownika. Wbrew temu czego można się spodziewać po profesjonalistach, oczekują oni uproszczeń rodem z wiodących rozwiązań. Stąd też projekt PhotoGIMP, który po zaaplikowaniu modeluje GIMPa na modłę Photoshopa.
Sprawę można opisać w dwóch zdaniach. Corel, odpowiedzialny za doskonały edytor plików RAW AfterShot Pro, robi wszystko by zaprzepaścić dobrą markę jaką zdobył ten program jeszcze pod szyldem Bibble Pro. No proszę, wystarczyło jedno przydługie zdanie.
Zastanawiam się, jak to się stało, że tam rzadko piszę o tym edytorze wideo. Owszem, powodem może być nieregularność jego wydań a nawet i fakt, że ostatnia stabilna wersja Avidemux 2.7.0 ukazała się niemal rok temu. I mało kto odnotował ten fakt.
Cóż. Wypada odnotować fakt nowego poprawkowego wydania digiKam 5.9.0, chociaż mało widowiskowa lista poprawionych błędów stanowi tło dla o wiele ciekawszej zapowiedzi.
Od jakiegoś czasu regularność wydań edytora zdjęć RawTherapee jest jego nowym znakiem firmowym. W 2017 otrzymaliśmy cztery wydania stabilne. Kolejny etap w rozwoju tego programu rozpoczyna RawTherapee 5.4 i jego niebagatelna lista zmian. 5.4 to także ukłon w stronę prostoty i oszczędniejsze dozowanie wrażeń początkującym użytkownikom.
Rozwój małego, poręcznego menedżera zdjęć Shotwell 0.28 przeszedł już przeróżne zawirowania, ale obecne może zadecydować o być albo nie być tego projektu. No może to nieco przesadzona opinia, ale dzięki znacznej optymalizacji program zyskał wybitnie na szybkości działania. Nigdy więcej godzin importowania plików RAW do bazy.
Początki tego niepozornego projektu były równie niepozorne jak świadomość użytkowników o istnieniu tego narzędzia.Z czasem jednak VidCutter przebił się do świadomości społecznej. Mało tego, z wersji na wersję zaskakuje tak sprytnie zorganizowanymi zmianami, że po okresie wieku pacholęcego wyrósł na bardzo sensowne narzędzie do cięcia materiału wideo.
Jeszcze kilka miesięcy temu myślałem o VidCutter w kategoriach jednorazowego wyskoku rozochoconego programisty. Jak dobrze jest się mylić i błądzić. Od tego czasu autor tego projektu nie dość, że poprawił jego stabilność, to wyniósł interfejs programu i jego inne funkcje na zupełnie inne płaszczyzny.