Nie ma chyba fana dystrybucji Linux Mint który by nie pamiętał o nadchodzącym wydaniu 18.2 o kodowej nazwie Sonya. Chociaż nie otrzymaliśmy jednoznacznego terminu tego wydania, to wierni użytkownicy siedzieli jak na szpilkach i od czasu do czasu sprawdzali aktualizacje, zarówno systemowe jak i na stronie projektu. Tak czy owak, po Cinnamonie 3.4, zapowiedziach i domysłach co znajdziemy w tej dystrybucji, oto on – Linux Mint 18.2.
Chyba żadna kwestia nie jest tak istotna dla użytkowników otwartych sterowników graficznych jak ich częste aktualizowanie. Nieposkromiony rozwój i wieczne poprawki powodują, że należy trzymać rękę na pulsie, by nie zostać na poboczu postępu z prehistorycznymi wersjami sprzed roku. Dotyczy to głównie użytkowników chipsetów graficznych Intela i AMD. Tam dokonują się największe skoki jakościowe i wydajnościowe. Wystarczy wspomnieć o obsłudze Vulkana, wsparciu dla OpenGL 4.5 i innych niuansach. Jednak aktualizowanie sterowników graficznych nie jest takie oczywiste w dystrybucjach terminowych, jakimi są np. Ubuntu lub Mint.
Całe rzesze fanów zachowawczej obsługi pulpit już zacierają ręce z uśmiechem triumfu na twarzy. Na serwerach pojawiła się bowiem kolejna wersja środowiska Cinnamon 3.4. Wszystko wskazuje również na to, że środowisko to przeżyje inne koncepcje współpracy z pulpitem (a przynajmniej jedną z nich). Lista zmian w 3.4 może nie przyprawia o zawrót głowy, bo skupiono się głównie na poprawkach i lepszej wydajności.
Wśród ostatnich doniesień z obozu dystrybucji Linux Mint najciekawszą jest deklaracja powrotu do menedżera logowania LightDM. Dlaczego to dobra wiadomość i istotna dla niemal wszystkich użytkowników Linuksa?
Tytułowy program stanowi ukoronowanie hedonizmu jakiemu coraz częściej oddają się użytkownicy Linuksa. Bo nie wystarczy nam już już automatyka systemu i wolność oprogramowania. Programy są oceniane na przykład pod względem atrakcyjności interfejsu. I tutaj na scenę wkracza ładny Stacer. Nie tylko umożliwi nam on przeprowadzenie podstawowej konserwacji systemu, ale wyświetli też informacje o zasobach. I tylko pytaniem otwartym pozostaje czy użyty do tego celu Electron nie jest strzelaniem do wróbli za pomocą armaty?
Wszyscy z zapartym tchem śledziliśmy informacje napływające z obozu twórców odpowiedzialnych za Linux Mint. Kolejne doniesienia o rozwoju środowiska Cinnamon mogły świadczyć tylko o jednym – wydanie 18.1 jest tuż tuż. Wtem zupełnie niespodziewanie na serwerach pojawiły się obrazy instalacyjne Linux Mint 18.1 ze środowiskiem Cinnamon oraz MATE.
Co może przynieść współpraca w świecie opensource? Choć w oczach wielu przeciwników jest to ekosystem indywidualistów, to jednak termin pracy „wespół w zespół” nie jest tu obcy. Opensource największe triumfy święci właśnie tam, gdzie grupowo rozwiązuje się problemy i wdraża nowe rozwiązania. Kernel, GNOME, KDE, ale i Firefox, Chromium Browser, LibreOffice, Blender i długo by jeszcze można wymieniać. Ale co z dystrybucjami? Tu w większości każdy sobie rzepkę skrobie. Ale tym razem zaskoczy nas postawa deweloperów tworzących popularne Kubuntu i nie mniej popularnych deweloperów jeszcze bardziej popularnego Minta.
Wśród wielu środowisk graficznych dla desktopowego Linuksa to właśnie Cinnamon wyróżnia się pozytywnie swoim pragmatyzmem i efektywnym rozwojem. Autorski projekt twórców dystrybucji Mint przeszedł długą drogę od początkowego stadium „nijakości” do obecnie krzepnącej pełnej użyteczności. Z wydanego parę godzin temu Cinnamona 3.2 można cieszyć się podwójnie. Raz, bo to nowe wydanie środowiska, dwa – oznacza rychłe nadejście (aktualizację) Linux Mint 18.1.
Miłośnicy środowiska Xfce musieli czekać niewyobrażalnie długo na dystrybucję Linux Mint ze wspomnianym środowiskiem w roli głównej. Od debiutu Ubuntu 16.04 na którym bazuje nowy Mint minęło już kilka miesięcy i trzeba przyznać, że odmiany Xfce i KDE mogą poczuć się obywatelami drugiej kategorii – pierwszeństwo przypadło bowiem w udziale środowiskom Cinnamon i MATE. Finalnie jednak obraz iso z Xfce jest już dostępny, a na KDE jeszcze poczekamy.
Upubliczniona została oficjalna procedura aktualizacji dystrybucji Linux Mint 17.3 do najnowszego wydania Linux Mint 18. Zawiedzie się jednak każdy, kto liczył na „klikalny” spacer przez ten proces. Do aktualizacji jest potrzebny terminal, umiejętność zrozumienia komunikatów wypluwanych przez narzędzie mintupdate i odrobina szczęścia. Dlatego też Clem Lefebvre mówi wprost – „jeżeli twoje 17.3 działa, nie psuj tego”. Wparcie wersji 17, 17.1, 17.2 oraz 17.3 potrwa do 2019 i jeżeli zadowoleni to w zasadzie Clem nie zachęca do aktualizacji. Czytając między wierszami – jeżeli chcecie Minta 18 na pokładzie, lepiej po prostu wykonajcie czystą instalację.
Po premierze Ubuntu 16.04 LTS kwestią nie było czy Linux Mint 18 zostanie wydany, tylko kiedy. To było niekończące się oczekiwanie, podsycane na dodatek nową specyfiką wydań Minta. Można ją streścić „od LTSa do LTSa”. Tym samym zbudowana z wykorzystaniem Ubuntu 14.04 seria 17.xx doczekała się trzech aktualizacji (zgodnie z harmonogramem wydań Ubuntu), lecz bazą nadal pozostał stary, dobry LTS. Teraz czas na oficjalną zmianę warty.