Każdy kto zajmuje się mniej lub bardziej profesjonalnie obróbką zdjęć wie, że lepiej mieć więcej opcji w programie i połowy z nich nie wykorzystywać niż utyskiwać na braki. Darktable jest właśnie takim edytorem gdzie znajdziemy niemal wszystko co potrzebne aby zapanować nad naszymi kadrami. Więcej w nim jest niż nie ma. Kolejna wersja – tym razem naprawcza – kontynuuje dobrą pasę tego projektu.
Tak, zgadza się. W okolicach końca grudnia 2017 światem wstrząsnęła wiadomość o przełomowym wydaniu edytora zdjęć RAW. Darktable 2.4.0 był przełomem nie tylko dla fotografów związanych z Linuksem, ale również dla osób uwikłanych w związek z Windowsem. Bowiem było to pierwsze wydanie z oficjalnymi binarkami dla rzeczonego systemu. Jeszcze nie opadł śnieżny pył po wspomnianym tumulcie, a twórcy Darktable oferują nam kolejną wersję tego fenomenalnego edytora zdjęć.
Świąteczną i noworoczną tradycją stały się już wydania edytora zdjęć Darktable które otrzymujemy w tym okresie. Nie inaczej było i tym razem, gdyż dokładnie 24 grudnia światła serwerów ujrzała nowa wersja Darktable 2.4.0. I jak to bywa przy każdym otwarciu nowej serii, tak i 2.4.0 przynosi nam taką liczbę zmian, że i referatu by było za mało aby to wszystko opisać.
Tym razem menedżer oprogramowania był szybszy niż wieści rozchodzące się po internecie. Nim gdziekolwiek pojawiła się choćby wzmianka o nowym wydaniu edytora Darktable 2.2.5, paczka dla tej wersji zadomowiła się w repozytoriach PPA. To już piąte wydanie naprawcze dla serii 2.2.x.
Chociaż Darktable 2.2 wyglądał na dzieło skończone, to tylko kompletny ignorant mógł przypuszczać, że jakikolwiek program nie wymaga poprawek. Nie inaczej jest i z tym edytorem zdjęć RAW. Wersja 2.2.2 to już drugie wydanie naprawcze w tej serii, ale oprócz usuwania odkrytych błędów przynosi również nieco nowości funkcjonalnych.
Brzmi to niebywale, ale ostatniego dnia grudnia zostało upublicznione Darktable 2.2.1. Co w tym niebywałego? Ano to, że wydanie naprawcze tego edytora RAW otrzymujemy już w sześć dni po premierze wersji 2.2.0. Na liście zmian znajdziemy drobne poprawki, drobne usprawnienia i obsługę aparatu Canon EOS M5.
Jeżeli ktoś zastanawia się jeszcze który program do obróbki zdjęć pod Linuksem posiada największą liczbę filtrów, funkcji i możliwości, to twórcy Darktable po raz kolejny postanowili rozwiać te wątpliwości. Kilka ostatnich miesięcy to nieprzerwane pasmo poprawek i aktualizacji serii 2.0.x. Mogło to nieco uśpić naszą czujność, gdyż równolegle trwały prace nad serią 2.2.x. Darktable 2.2.0 jest zwieńczeniem tych wysiłków i jak przystało na nowe otwarcie dostarcza nam mocnych wrażeń swoimi nowymi funkcjami.
Po wzmożonym ruchu jaki dało się zauważyć ostatnimi czasy w repozytoriach tego projektu, nikt chyba nie miał wątpliwości. To musiało się skończyć kolejnym wydaniem. I ponownie, pomimo tego, że z założenia jest to wydanie naprawcze, użytkownicy doszukają się w nim kilku nowych ciekawostek. Darktable po raz kolejny wyznacza nowe standardy.
Można nie lubić edytora zdjęć Darktable. Dla wielu będzie on przeładowany opcjami, dla drugich niedostosowany do pulpitu ze względu na własny temat graficzny, kolejnym osobom będzie przeszkadzała jakość wynikowa. Uciążliwe mogą być całe tuziny parametrów, kompleksowe warstwy, maski i inne Ba, można wręcz w ogóle nie robić zdjęć w formacie RAW i kompletnie nie rozumieć potrzeby istnienia takiego edytora. Jednak Darktable istnieje i to dzięki takim projektom osoby zajmujące się profesjonalną fotografią mogą bez zahamowań pracować nad swoim materiałem zdjęciowym.
Nic tak nie cieszy użytkowników jak dynamiczny, planowy i efektywny rozwój ich ulubionych programów. A w takim trybie kroczy przez karty historii Darktable, uznany przez profesjonalistów edytor plików RAW. Najnowsze wydanie jest kolejnym wydaniem „naprawczym”, czyli bez większych fajerwerków stabilizuje ona zachowanie programu, jak też wprowadza obsługę nowych aparatów.
Tak jak zapewne przypuszczało wielu użytkowników tego programu, po niedawnej wersji 2.0.2 nadszedł czas na Darktable 2.0.3. To kolejne w serii 2.0.xx wydanie naprawcze, które oprócz typowego likwidowania błędów przynosi również lepszą i sprawniejszą obsługę nowszych aparatów. I to głównie z tego drugiego powodu fakt wydania nowego Darktable wart jest odnotowania.