MKVToolNIX 7.2.0 i kaganek oświecenia

W obecnych czasach nie jest łatwo poruszać się i korzystać z bogactwa plików multimedialnych jeżeli chce się pozostać na uboczu własnościowych kontenerów, formatów i kodeków. Powiedzmy wprost, jest to wręcz niemożliwe. Dlatego wizja, aby to właśnie Matroska stała się formatem przyszłości wydaje się być koncepcją słuszną. Jest to kontener do przechowywania obrazu i dźwięku wraz z napisami, menu, w dodatku oparty na otwartych standardach. To na tym formacie bazuje WebM od Google. A teraz dzięki MKVToolNIX sami możemy uporządkować własne archiwa plików wideo.

Jak określa to sam autor, MKVToolNix jest zestawem narzędzi do tworzenia, kontrolowania i zmieniania plików MKV pod dowolnym systemem. I nie można tu nic więcej dodać, bo tak faktycznie jest. W zestawie znajdziemy mkvextract, mkvmerge, mkvinfo, mkvproperedit i za ich pomocą możemy „przepakować” niemal dowolny plik wideo. Bez obaw, autor przygotował również odpowiednie GUI wykorzystujące te programy i wystarczy zainstalować MKVToolNIX-GUI by delektować się graficznym interfejsem ułatwiającym proces przeobrażania. Gra jest warta świeczki, gdyż samo MKV reklamuje się i aspiruje do miana „formatu przyszłości”, którzy znacznie poprawi komfort tworzenia i korzystania z materiałów wideo.

A samo opakowywanie w format mkv niesie ze sobą wiele radości, bowiem jak już wspomniałem format obsługuje napisy, które dodamy do pliku wyjściowego, podobnie jak możemy dołożyć kilka ścieżek audio, podzielić plik na rozdziały i na mniejsze pliki wg. czasu trwania rozdziałów/objętości pliku/itp. Ilość możliwości pokazuje jak bardzo uniwersalnym stara się być format MKV. Dokładniejszy opis użycia opcji oraz samego gui znajdziemy w obszernym podręczniku pod tym adresem.

A teraz kwestia zasadnicza, jak zainstalować MKVToolNIX i MKVToolNIX-GUI pod Linuksem? Wątpliwości rozwiewa kolejna strona, opisująca sposób instalacji narzędzi pod niemal większością dystrybucji. Autor przygotował odpowiednie paczki dla openSUSE, Debiana, Ubuntu, Fedory. Arch Linux (oraz Manjaro) posiadają rzeczony paczki w głównym repozytorium, dla Ubuntu, Minta oraz pochodnych musimy dodać do systemu prowadzone przez autora repozytorium.