Category: słuchowisko

Dziś moim typem jest stary ale wciąż jary Aerosmith i jedna z jego ostatnich płyt, Honkin’ on Bobo (2004). Mam tę płytę od jakiegoś czasu, dziś sobie ją odświeżyłem i nadal podtrzymuję swoje zdanie na jej temat – płyta jest KA-PI-TA-LNA ! Cóż można rzec. Standardy bluesowe w wykonaniu Aerosmith? To na pewno nie będzie taki blues do jakiegoś przywykliście....

… że w kręgu moich zainteresowań muzycznych leży tylko muzyka z lat 60/70/wczesne 80siąte. W kręgu moich zainteresowań od dłuższego czasu leży też muzyka … bliskiego wschodu. Rzecz kompletnie w naszej szerokości geograficznej nieznana i zapewne powodująca u większości stulenie uszu na sam dźwięk tambura czy bendira. Oczywiście nie mówię o obecnym pop’ie wschodnim. To faktycznie nawet i dla mnie...

Dawno nie upolowałem żadnych ciekawych płyt, aż tu parę dni temu coś mnie napadło … I dziś szczerząc zęby w najprostszej formie radości, dumnie odbierałem od Pana Listonosza paczuszkę z rzeczoną kontrabandą ( nie myślcie sobie – płytki PRAWIE nowe ). Nie byłoby w tym nic takiego, gdyby nie to, że dorwałem parę płyt Thin Lizzy i dziś przestrzenią akustyczną...

Niektórzy znawcy twierdzą, że zespół Deep Purple to Ian Gillan i etap ich twórczości rozpoczęty płytą Deep Purple in Rock ( 1970 ). Jedna trzeba oddać pokłon w stronę ich pierwszego wokalisty, Roda Evansa. Jego to wyczyny można podziwiać na płycie Deep Purple z 1969 roku. Nie tylko jego, bo nie da się ukryć, że na sukces ‘purpli’ zapracował w...

Dziś znalazłem kolejne awizo w swojej skrzynce pocztowej ( box[at]klatka.schodowa.pl ). Nic zaskakującego, przynajmniej dla mnie – dzień wcześniej nie oparłem się pokusie zdefraudowania paru złociszy na wyprzedawany asortyment pewnego sklepu muzycznego. I tak stałem się posiadaczem płyt Crime of the Century (1974) grupy Supertramp oraz White Winds (1985) Andreasa Vollenweidera. Pierwszy zespół prawdę mówiąc kojarzyłem z krążka Breakfast in...

Co tam panie na głośnikach. A w membranach zwiewnie i z ikrą pobrzmiewa sobie nastrojowy Bread. Ta grająca melodyjnego rocka formacja z początków lat ’70-siątych naprawdę może się podobać . Spokojny, stonowany wokal Davida Gates’a, ładne kompozycje, zagrane kiedy trzeba z odpowiednią werwą. Nic, tylko polecić. W zasadzie, jak w większości przypadków – pierwsze trzy albumy ustawiają wysoko poprzeczkę (...