Home  >  okolice

X-Apps w obronie normalności

Histerycznie uwielbiany przez wszystkich Linux Mint 18 zbliża się wielkimi krokami. Już w czerwcu zobaczymy kolejne wydanie tej dystrybucji, której cykl życia toczy się od LTSa do LTSa – seria 18.xx będzie zbudowana wokół Ubuntu 16.04 LTS. Dlatego warto już powoli zaznajamiać się z tym, co nowego może nas spotkać na pulpicie usłanym miętą. Oprócz oczywistych nowości jak środowisko graficzne Cinnamon 3.0.xx, nową jakością będą X-Apps. A raczej konserwatywną próbą uratowania spójności wizualnej systemu.

Wraz z upływem czasu, rozwojem GTK i pomysłami deweloperów stojących za GNOME i Unity, użytkownicy co krok spotykają się z innowacyjnym podejściem do formy prezentowania elementów pulpitu i okien. Jednym z takich skoków cywilizacyjnych jest zwiększenie użyteczności belki otworzonego okna. Za sprawą zintegrowanych pasków nagłówka od wersji 3.10 użytkownicy mają więcej miejsca na ekranie na zawartość okna. Niestety, programy korzystające z tej funkcji wyglądają atrakcyjnie… Tylko w środowisku GNOME. Gdziekolwiek indziej odstają od rzeczywistości pulpitu, a czasem wręcz są koszmarnie zepsute. Nieco bardziej pragmatycznie przedstawia się funkcja Unity, która pozwala wyświetlać menu programu na pasku okna lub na panelu. Nie powoduje to aż takich perturbacji w innych środowiskach.

Xed
Xed
Niemniej, wobec integracyjnej funkcji paska tytułowego, twórcy Minta stanęli na rozdrożu. Ponieważ środowisko Cinnamon nie do końca idzie pod rękę z nowościami w GNOME, musieli oni znaleźć sposób na to, by bazowe programy systemowe wyglądały tak samo na wszystkich oferowanych przez Minta pulpitach (MATE, Cinnamon, Xfce). I tak oto wymyślili X-Apps.

X-Apps to nic innego jak znane wersje programów podstawowego zastosowania, pozbawione jednak nowoczesnych rozwiązań rodem z GNOME3 + GTK3. Nadal są to programy korzystające z GTK3, jednak ze „staroświeckim” paskiem tytułowym okna. Inne zmiany? Na dzień dzisiejszy trudno określić, na ile te programy oddalą się od koncepcji pierwowzorów.

Pierwszymi X-Apps stały się Xed (fork edytora tekstowego Pluma), Xplayer (fork odtwarzacza Totem), Xviewer (fork przeglądarki graficznej EOG), Xreader (fork czytnika Atril).

Xplayer
Xplayer
Jak zawsze, zaproponowane rozwiązanie ma swoje plusy i minusy. Z pewnością dobrze jest mieć pod ręką jednoznaczne z nazwy programy. Xed, Xplayer, Xviewer i Xreader – od razu widać, że programy się z jednej ferajny (miętowej). Dobrze, że programy będą utrzymywały standardy w zakresie wyglądu. Szkoda jednak, że to kolejne forki (i to forków), które nie wiadomo jak zostaną przyjęte (i czy w ogóle) w innych środowiskach. Szkoda również, że nie pokuszono się o nutę nowoczesności rodem z Unity – pasek tekstowego menu na belce okna to jedna z niewielu rzeczy, za które można pochwalić twórców Ubuntu.

Tak czy owak, dopiero Linux Mint 18 pozwoli nam przetestować powyższe programy w tumulcie dnia powszechnego. 

Tags:

17 komentarzy

  1. Cały czas chciałbym by jednak XFCE i MATE zwarło szyki i chociaż częściowo się połączyli(chociażby wspólna baza aplikacji).

  2. “Histerycznie uwielbiany przez wszystkich Linux Mint 18…” dobry początek tak trzymać:D haha

  3. XFCE się z niczym nie połączy bo i nie może, albo raczej inaczej, XFCE już jest połączone z czym tylko chcesz. Jest ono tworzone “Unix way”, każdy element jest niezależny i może być uruchomiony oddzielnie. Nie ma żadnej zależności w postaci jakiejś paskudnej głównej biblioteki. XFCE potrzebuje X’ów i GTK tyle. Mate i ile dobrze rozumiem jest to fork Gnome’a 2.x a więc jest monolitycznym klocem i nigdy nie będzie mógł być z niczym połączony. Oczywiście można nadal tam uruchamiać komponenty XFCE, bo to jest zrobione poprawnie, unix’owo, a nie jak Gnome czy KDE – Windows’owo…

  6. “… nutę nowoczesności rodem z Unity – pasek tekstowego menu na belce okna
    to jedna z niewielu rzeczy, za które można pochwalić twórców Ubuntu.” – toż to było w KDE 2 – 16 lat temu 🙂 https://www.kde.org/screenshots/images/large/kde2b3_5.png (swoją drogą KDE 2 to najlepszy pulpit na linuksa jaki używałem). Wtedy nawet Markowi Shuttleworthowi nie śniło się Ubuntu nie mówiąc już o Unity 😉

    Coś Clem wspominał, że być może Mate jako projekt przyłączy te programy – na razie nie mogą ze względu na wsteczną kompatybilność swoich wersji ze starymi wtyczkami.

    Powyższe programy i cinammon 3 już od pewnego czasu można testować na LMDE2 🙂

  7. To jest menu globalne które było na Macu 32 lata temu, a nie menu na belce okna.

  8. I w AmigaOS (WorkBench), a Atari ST GEM. Kiedyś po prostu menu globalne było w modzie. Na małych rozdzielczościach, to świetne rozwiązanie.

  9. Czekam z niecierpliwością na wypróbowanie tych apek. Cieszę się, że ktoś poświęca swój czas aby odprzęc programy od środowisk graficznych.

  10. Chyba nie jestem zaliczany do “wszystkich” :<
    w sumie, zawsze byłem odludkiem

  11. Dokładnie.Na małych rozdzielczościach,to świetne rozwiązanie.
    Ale mamy już duże rozdzielczości.

  1. Pingback: Nareszcie - Linux Mint 18 Sarah | przystajnik
  2. Pingback: Serena się spóźni - Mint 18.1 pod koniec roku | przystajnik
  3. Pingback: Mięta alternatywnie - Linux Mint 18.3 Xfce/KDE | przystajnik
  4. Pingback: Linux Mint 19.2 Tina - czekanie uszlachetnia | przystajnik

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Post comment

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.