Xfce 4.14 kontratakuje
Sezon urlopowy potrafi zaskoczyć nie tylko dobrą pogodą. Wystarczy oddalić się na dłużej od cywilizacji, a tu zdarzają się takie wydarzenia jak Xfce 4.14. Środowisko graficzne z którym wiele osób zaczynało swoją przygodę z Linuksem (niektórzy nawet na przełomie wieków) powraca by zgarnąć należną część blasku i chwały. Po czterech latach i sześciu miesiącach od poprzedniego stabilnego wydania.
Xfce 4.12 bazowało na GTK+2, D-Bus GLib i innych ciekawostkach. Aby w pełni sprostać wymaganiom współczesnego użytkownika, twórcy Xfce musieli podjąć się żmudnego pisania historii Xfce od nowa. Przede wszystkim historii w realiach GTK3. A ponieważ momentami nad środowiskiem pracowało do dziesięciu osób (lub nawet i mniej), prace się nieco przeciągnęły.
Ostatecznie po długim procesie przygotowawczym i testowaniu nowych komponentów, ogłoszono Xfce 4.14. Na pierwszy rzut oka wiele osób nie stwierdzi dramatycznych zmian. Znawcy odnotują GTK3 we wszystkich zakamarkach pulpitu. Koneserzy jednak będą cmokać z zachwytem nad nie mającą końca listą zmian, poprawek i ulepszeń. A co powinno nas cieszyć przede wszystkim?
-
menedżer okien Xfwm doczekał się synchronizacji VSync (Present lub OpenGL) redukującej zarywanie zawartości okien lub tearing wideo. Do tego dodano wsparcie dla HiDPI, poprawioną obsługę GLX w przypadku zamkniętych sterowników NVIDII, wsparcie dla XInput2, wiele poprawek i nowy temat graficzny,
-
panel obsługuje funkcje RandR, wprowadza lepsze grupowanie okien w pasku zadań, ustawienia wielkości ikon dla każdego panelu oddzielnie, nowy styl wyświetlania czasu, tworzenie profili z ustawieniami,
-
pulpit również obsługuje funkcje RandR, dodano opcje ułożenia i wyrównywania ikon, opcja „Następne tło” w menu kontekstowym (jeżeli ustawiliśmy zmianę tła co określony interwał),
Profile kolorystyczne -
zupełnie nowe i długo oczekiwane okno dialogowe ustawień Profili Kolorystycznych,
-
ustawienia Ekranu zapisuje i automatycznie przywraca ustawienia dla stanowisk wielomonitorowych – w zależności od aktualnie podłączonych urządzeń. W Xfconf ukryto opcję odpowiedzialną za skalowanie,
-
skalowanie okien GTK3 w ustawieniach wyglądu,
-
wybitnie usprawnione zarządzanie sesją – hybrid sleep, ręczne poprawianie autostartu, wygodniejsze przełączanie użytkowników,
-
menedżer plików Thunar z poprawionym paskiem położenia, wyświetlaniem większych miniatur, obsługą pliku folder.jpg zmieniającego ikonę dla katalogu. Poprawiono skróty klawiszowe, dodano obsługę nośników Bluray,
-
tryb „Nie przeszkadzać” wyciszający powiadomienia systemowe, nowa wtyczka umożliwia przejrzenie ich w dogodnym czasie,
-
odtwarzacz Parole z lepszą obsługą mediów strumieniowych, trybem mini i deaktywacją (automatyczną) wygaszacza ekranu oraz blokowania,
Ristretto -
przeglądarka obrazów Ristretto z odnowionym interfejsem, możliwością promocji obrazu do roli tapety,
-
przechwytywanie ekranu z opcją przenoszenia zaznaczenia (z wciśniętym lewym przyciskiem ctrl + ruch) oraz publikacji na imgur,
-
wtyczka miksera PulseAudio ze wsparciem dla MPRIS2 (zdalna kontrola),
-
schowek systemowy z nową ikoną, nowymi skrótami klawiszowymi,
-
emulator terminala poprawiony na wiele sposobów,
-
nowy wygaszacz ekranu,
-
wtyczka zastępująca xfce4-indicator-plugin i jeszcze lepiej obsługująca informacje od programów,
-
wyszukiwarka Catfish oficjalnie wcielona do projektu,
-
garcon-vala, gtk-xfce-engine, pyxfce, thunar-actions-plugin, xfbib, xfc, xfce4-kbdleds-plugin, xfce4-mm, xfce4-taskbar-plugin, xfce4-windowlist-plugin, xfce4-wmdock-plugin oraz xfswitch-plugin
Ogólnie
Wtyczki i inne
Dodane
Porzucone
Prawda, że to bardzo budująca lista zmian? A i tak to zaledwie zachęta do samodzielnego odkrywania wszystkiego, co się zmieniło w tej wersji. Pierwsze chwile spędzone w Xfce 4.14 utwierdzają nas też w przekonaniu, że projekt nic lub niewiele stracił ze swojej lekkości.
Otóż to, jak oswoić się z nowym wydaniem? Na dzień dzisiejszy może to być nieco utrudnione – trzeba zaczekać na dystrybucje które będą posiadały tytułową wersję w „pakiecie” (rolling releases są na oczywistej i wygranej pozycji). Można też pobrać testowy obraz Xubuntu 19.10. Może nie nadaje się on jako główny i stabilny system, niemniej daje jako takie wyobrażenie o kształcie całości.
32 komentarze
Dodaj komentarz
Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.
Na słabe, stare komputery i dla ludzi, którzy ponad wszystko lubią customizować — idealny wybór. Do normalnego korzystania z komputera jedynie GNOME i KDE. Twórcom XFCE gratuluję zawzięcia, tak trzymać! Ciekawi mnie tylko, kiedy pojawi się wsparcie dla Waylanda, choćby testowe.Xorg to za chwilę będzie umierające legacy.
Bez przesady. Choć sam używam od lat Gnome Shell, to nie mogę zgodzić się z twierdzeniem, że XFCE nie nadaje siędo normalnego korzystania komputera. Używałem długo, czasem zdarza mi się odpalić i nie zauważam jakiś przeszkód. No i dla niektórych normalny jest na przykład i3, a nie rozbudowane środowiska. Mamy wybór i bardzo dobrze.
“jeszcze sporo wody w Wiśle się przetoczy”
przeciurka
Jemu nie tłumacz, bo kolega nie ogarnia, że użytkownik korzysta z panelu, menu, jakiegoś managera ustawień, etc, a nie z technologii, choć nawet o tym ostatnim opowiada bajki. Zaś wybór go przeraża, o czym pisał wprost – również tutaj. Generalnie nie rozumie, o czym chodzi w w FOSS, szkoda na niego czasu….
Co zluzuje środowisko, zabierze przeglądarka.
Wreszcie.
Zdefiniuj “chwilę”, bo jeszcze sporo wody w Wiśle się przetoczy zanim to się stanie faktem. Jest trochę softu do przepisania oraz rozwiązań, które nie działają i raczej nigdy działać nie będą pod W. Nawet wydajnościowo nadal W jest za X-ami, więc tak już nie wieśćmy rychłej śmierci X-ów.
Generalnie masz dużą łatwość formułowania skrajnych opinii, co jest charakterystyczne dla młodocianych prozelitów (nie minął rok odkąd – jak można przeczytać – przesiadłeś się z Xfce na GNOME). Od siebie dodam: do normalnego grania jedynie PlayStation 🙂
Ale przeglądarka to nie tylko Chrome czy Firefox. Są też inne mniej zasobożerne.
“Wreszcie”, to będziemy mogli powiedzieć, gdy ta wersja trafi pod strzechy (czytaj: do repozytoriów).
No właśnie, bo co takiego ma XFCE czego nie ma KDE czy Gnome? I wcale nie jest takie lekkie, RAM zabierało mi tyle co teraz KDE.
Czy to nie sztuka dla sztuki?
Jako zwolennik GNOME & KDE jako jedynych sensownych desktopów i były user XFCE pozwolę sobie odpowiedzieć. 🙂 Na pewno dużą zaletą XFCE jest lekkość i konfigurowalność — XFCE jest czymś pomiędzy mało konfigurowalnym GNOME a kobyłą konfiguracyjną, KDE. Drugą zaletą XFCE jest modułowość — poszczególne składniki XFCE są zbudowane zgodnie z ideami uniksowymi (czego nie można powiedzieć np. o gnome-shell), co sprawia, że możesz a) używać wybranych składników XFCE poza nim, b) wymienić w XFCE wybrane składniki na alternatywne. Tak jak wspomnialem wyżej XFCE jest świetnym wyborem na słabe komputery albo dla osób lubiących pogrzebać w konfiguracji i dużo customizować, lecz ze względu na słabe wsparcie aplikacji (np. pod względem zgodności UX) i brak wsparcia komercyjnego ze strony firm takich jak Red Hat, Intel czy Canonical nie nadaje się wg mnie do poważnej, codziennej pracy z komputerem dla standardowego usera.
Zapraszamy do Arch Linuksa.
Szczerze mówiąc jestem w takim wieku, że już mnie wali grzebanie w configach i szukanie alternatyw. Przećwiczyłem przez 15 lat chyba wszystkie środowiska. Fajny był ten ból przejścia z windy na coś innego (W sumie to jeszcze wcześniej bo z jakimś Auroxem zaczynałem z gazety) Ale to sie juz kończy, młodzi mają ikonki w telefonie i to ma działać, i przyjmują taki model jaki daje producent vide GNOME, a we mnie zostało jeszcze troszkę punkrocka i dlatego KDE 🙂
A jakież to komercyjne wsparcie oferuje RedHat, Intel czy Cannonical dla KDE? Jeśli mówimy tylko o kasie, a nie wsparciu merytorycznym czy technicznym, to myślę, że xfce wygrywa, bo nikt im nie dyktuje warunków ani kierunku rozwoju. Poza tym środowisko z punktu widzenia usera ma być proste i intuicyjne, “ma nie przeszkadzać” w pracy. Ja osobiście używam i3-gaps do codziennego użytku, bo nie potrzebuję żadnych wodotrysków na ekranie, żadnych belek okien, pasków tytułów. Każdy używa takiego środowiska jakie mu pasuje i odpowiada. Wywyższanie jednych DE nad inne i wmawianie tego innym na siłę to walka z wiatrakami
Nie zachowujmy się jak kibole. Zawsze można rozmawiać, zwłaszcza, że Tomek wypowiada się kulturalnie.
Daj se na luz. Odpalanie firm informatycznych w garażu już się skończyło dawno temu. Teraz ma działać.Ewentualnie mogę sobie wpisać z nudów sYu, czy innego pacmana, albo apta. Tylko po co?
Chętnie bym zapłacił za działające środowisko, ale jak jest taki rozpiżdziej , to nie ma komu. I windowsiarze mają czasami racje, że za dużo tego. A tłumaczenie się starymi komputerami, jakos do mnie nie przemawia. Stary core2duo spokojnie pociągnie nowe linuxy, szału nie będzie, ale to są procki po 3 zł
Nie, dziękuję.
P.S. “Zapraszamy”? To Was tam siedzi kilku przy jednym kompie? Jeden obsługuje klawiaturę, drugi mysz? 🙂
hahaha
Dla użytkowników VIM-a.
Jestem użytkownikiem poprzedniej wersji Xfce na Archu. Tak, nie zaktualizowałem, bo gtk2 wspiera ulubiony motyw graficzny, którego nie chcę zmieniać. I tak mam stare Xfce, Firefoxa w wersji gtk2 i Thunderbirda z gtk2, którego sam kompiluję w starszej wersji obsługującej poprzedni format wtyczek (ikonka w trayu).
No ale… idzie nowe. Zapoznam się z Plasmą, jak mi się bardzo spodoba, to może przejdę, a jak nie, to zaktualizuję Xfce, którego używam od czasów niechlubnej premiery KDE 4 i GNOME 3. Na początku brakowało mi wielu rzeczy, ale dało się je ogarnąć programami z xfce-goodies i małą biblioteką skryptów. Także da się z Xfce korzystać. Powiem nawet, że to środowisko jest bardzo mądrze rozwijane, ewolucyjnie, a nie rewolucyjnie, działa bardzo szybko i stabilnie.
Nie np. midori, falkon
Nie np. midori, falkon
https://www.debugpoint.com/2019/11/xfce-4-16-desktop-environment-enters-development-phase/
https://www.omgubuntu.co.uk/2020/01/xfce-4-16-client-side-decoration?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+d0od+%28OMG%21+Ubuntu%21%29
Idą jak burza ostatnio.