Darktable 1.4 pod choinkę
Święta, nie święta, a ekipa deweloperów Darktable cały czas w natarciu. Tym razem z zapowiadaną od jakiegoś czasu wersją Darktable 1.4, którą to otrzymaliśmy w milutkim prezencie pod świąteczną choinkę. Jak już się utarło, ilość zmian jest niebagatelna, nowości są nieraz niemal kluczowe dla komfortu naszej pracy, a program mknie w samotnym finiszu wyścigu o palmę najlepszego edytora zdjęć RAW dla Linuksa. To oczywiste, że wielu osobom może nie odpowiadać interfejs Darktable (poprawiony) lub nagromadzenie opcji, jednak nie można zignorować wielu niemal rewolucyjnych rozwiązań w tym edytorze.
Wydanie 1.4 w telegraficznym skrócie prezentuje się następująco:
- wbudowany silnik [[Lua]], który umożliwia powstawanie kolejnych rozszerzeń ułatwiających obróbkę zdjęć. Skrypty mogą być wywoływane podczas specyficznych zdarzeń (np. import obrazu), lub aktywowane określonym skrótem na klawiaturze (np. przytrzymanie klawisza ‘z’ na obrazie w Lighttable pokaże nam punkty ostrości na kadrze),
- różne kształty masek: pędzel (odręczne rysowanie), koło, elipsa, ścieżka i gradient,
- automatyczne zamykanie nieaktywnego modułu,
- eksport do formatu [[WebP]],
- zdecydowanie lepsza wydajność stołu podświetlanego przy dużych kolekcji,
- wykrywanie ostrości przy stole podświetlanym (klawisz ‘z’),
- lokalne kopie zdalnych zdjęć,
- nowe metody blendowania – “Jasność HSV”, “Kolor HSV”, “Jasność Lab” i “Kolor Lab”
- nowy falowy styl histogramu,
- sprawniejsze wprowadzanie parametrów (suwak bauhaus), migający kursor przypomina o możliwości wpisania wartości,
- wpisanie w suwaku bauhaus frazy “:set” umożliwia podanie matematycznego wyrażenia,
- dodatkowy tryb logarytmiczny przy edycji krzywej bazowej,
- mnóstwo poprawionych błędów i innych usprawnień,
- narzędzie do wyliczania krzywej bazowej z przykładowego zdjęcia,
- narzędzie do sprawdzania systemowego zarządzania kolorami
- uaktualniony podręcznik użytkownika
- brak obsługi plików PEF z Ricoh Pentax K-3 (działa format DNG),
- brak wsparcia dla modelu Nikon D5300
Z pewnością podczas intensywnego użytkowania mogą pojawić się inne niedomówienia, lecz przypuszczalnie szybki proces naprawy błędów i wydań ‘naprawczych’ w przeciągu tygodni usunie poważniejsze usterki.
Na co szczególnie warto zwrócić uwagę w tym wydaniu? Osoby ‘nietechniczne’ skrypty Lua mogą sobie odpuścić i czekać na wyniki prac społeczności ‘technicznej’, co może zaowocować nowymi modułami w programie. Zdecydowanie warto zaznajomić się ze sposobem tworzenia masek, gdyż dzięki temu Darktable staje się coraz bardziej samodzielnym narzędziem graficznym. W trybie ciemni po lewej stronie odnajdziemy poręczny menadżer kształtów, w którym będziemy mogli zarządzać tworzonymi maskami (pędzel, elipsa, koło, gradient, ścieżka) i aplikować wybrane efekty w obrębie wybranej maski.
Program w wersji dla Ubuntu 12.04/12.10/13.04/13.10 (oraz Mint) znajdziemy w repozytorium:
sudo add-apt-repository ppa:pmjdebruijn/darktable-release
sudo apt-get update
sudo apt-get install darktable
Manjaro oraz Arch powinny tę wersję mieć w głównym repozytorium za jakiś czas (niecierpliwi w prosty sposób zbudują sobie paczkę samodzielnie).