Darktable 1.4 pod choinkę
Święta, nie święta, a ekipa deweloperów Darktable cały czas w natarciu. Tym razem z zapowiadaną od jakiegoś czasu wersją Darktable 1.4, którą to otrzymaliśmy w milutkim prezencie pod świąteczną choinkę. Jak już się utarło, ilość zmian jest niebagatelna, nowości są nieraz niemal kluczowe dla komfortu naszej pracy, a program mknie w samotnym finiszu wyścigu o palmę najlepszego edytora zdjęć RAW dla Linuksa. To oczywiste, że wielu osobom może nie odpowiadać interfejs Darktable (poprawiony) lub nagromadzenie opcji, jednak nie można zignorować wielu niemal rewolucyjnych rozwiązań w tym edytorze.
Wydanie 1.4 w telegraficznym skrócie prezentuje się następująco:
- wbudowany silnik Lua, który umożliwia powstawanie kolejnych rozszerzeń ułatwiających obróbkę zdjęć. Skrypty mogą być wywoływane podczas specyficznych zdarzeń (np. import obrazu), lub aktywowane określonym skrótem na klawiaturze (np. przytrzymanie klawisza ‘z’ na obrazie w Lighttable pokaże nam punkty ostrości na kadrze),
- różne kształty masek: pędzel (odręczne rysowanie), koło, elipsa, ścieżka i gradient,
- automatyczne zamykanie nieaktywnego modułu,
- eksport do formatu WebP,
- zdecydowanie lepsza wydajność stołu podświetlanego przy dużych kolekcji,
- wykrywanie ostrości przy stole podświetlanym (klawisz ‘z’),
- lokalne kopie zdalnych zdjęć,
- nowe metody blendowania – “Jasność HSV”, “Kolor HSV”, “Jasność Lab” i “Kolor Lab”
- nowy falowy styl histogramu,
- sprawniejsze wprowadzanie parametrów (suwak bauhaus), migający kursor przypomina o możliwości wpisania wartości,
- wpisanie w suwaku bauhaus frazy “:set” umożliwia podanie matematycznego wyrażenia,
- dodatkowy tryb logarytmiczny przy edycji krzywej bazowej,
- mnóstwo poprawionych błędów i innych usprawnień,
- narzędzie do wyliczania krzywej bazowej z przykładowego zdjęcia,
- narzędzie do sprawdzania systemowego zarządzania kolorami
- uaktualniony podręcznik użytkownika
- brak obsługi plików PEF z Ricoh Pentax K-3 (działa format DNG),
- brak wsparcia dla modelu Nikon D5300
Z pewnością podczas intensywnego użytkowania mogą pojawić się inne niedomówienia, lecz przypuszczalnie szybki proces naprawy błędów i wydań ‘naprawczych’ w przeciągu tygodni usunie poważniejsze usterki.
Na co szczególnie warto zwrócić uwagę w tym wydaniu? Osoby ‘nietechniczne’ skrypty Lua mogą sobie odpuścić i czekać na wyniki prac społeczności ‘technicznej’, co może zaowocować nowymi modułami w programie. Zdecydowanie warto zaznajomić się ze sposobem tworzenia masek, gdyż dzięki temu Darktable staje się coraz bardziej samodzielnym narzędziem graficznym. W trybie ciemni po lewej stronie odnajdziemy poręczny menadżer kształtów, w którym będziemy mogli zarządzać tworzonymi maskami (pędzel, elipsa, koło, gradient, ścieżka) i aplikować wybrane efekty w obrębie wybranej maski.
Program w wersji dla Ubuntu 12.04/12.10/13.04/13.10 (oraz Mint) znajdziemy w repozytorium:
sudo add-apt-repository ppa:pmjdebruijn/darktable-release
sudo apt-get update
sudo apt-get install darktable
Manjaro oraz Arch powinny tę wersję mieć w głównym repozytorium za jakiś czas (niecierpliwi w prosty sposób zbudują sobie paczkę samodzielnie).