Midori 7

Kiedyś świat był prostszy a szybkie przeglądarki były szybkie i zoptymalizowane. Pamiętacie Midori? Jednak czy w dzisiejszych czasach jest miejsce na przeglądarkę renderującą strony z wykorzystaniem WebKit? Mamy w końcu tyle wiodących rozwiązań a WebKit wydaje się być ubogim krewnym zza miedzy którego lata świetności już dawno przebrzmiały. Jego niegdyś dominującą pozycję próbuję ratować WebKit2, ale… No właśnie. Tutaj na scenę wkracza Midori 7.

Przeglądarka WWW Midori budziła niegdyś aż takie emocje, że stała się podstawowym narzędziem w elementary OS i innych dystrybucjach. Jednak wersja 0.5.11 ukazała się w 2015 roku i potem projekt zamarł. Aż do roku 2018 rozwój odbywał się w zaciszu Githuba, by w końcu po latach przerwy pojawiła się wersja 6 a kilka dni temu Midori 7.

Prawdę mówiąc, rewolucja wisiała w powietrzu od jakiegoś czasu. Midori 6 zostało przepisane w języku Vala oraz jeszcze sprawniej wykorzystuje GTK+3.xx a także inne aspekty tego standardu (Gtk.Application, Gtk.Stack, GLib.ListModel, Gtk.ListBox, Gtk.Builder XML i GLib.Resource). Wersja 7 jest kontynuacją tego epokowego kroku.

Midori 7

  • naprawiono renderowanie serwisu YouTube (user agent),

  • kursor na powrót stał się widoczny w polach tekstowych,

  • poprawione uzupełnianie adresów w pasku URL,

  • powiadomienia systemowe (Pobieranie / Strony) dla kart w tle,

  • podświetlanie na pasku narzędziowym pobranych plików,

  • przepisana i usprawniona obsługa serwerów proxy,

  • wielowątkowe karty,

  • optymalizacje dla mniejszych wyświetlaczy,

  • usunięto setki linii przestarzałego kodu źródłowego.

Co dalej z projektem? Teraz pozostaje mu tylko odzyskać poprzednią renomę i sławę. Przeglądarka wydaje się radzić sobie całkiem sprawnie z obecnymi standardami, zużycie pamięci wygląda przyzwoicie (o ile nie otworzymy 50 kart), całość działa całkiem żwawo. Poprawiony interfejs dla rozszerzeń pozwala na pisanie coraz to nowych dodatków. W standardzie znajdziemy np. blokowanie reklam.

Niestety, na dzień dzisiejszy najnowsza wersja dostępna jest tylko w paczce Snap. Zainstalujemy ją zatem na systemach obsługujących powyższe (Ubuntu 18.04/18.10):

sudo snap install midori

W Arch Linuksie i Manjaro program niebawem wyląduje w głównym repozytorium:

sudo pacman -Suy midori