Czas próby – Photomatix 1.1 Beta 1

Nikt już nie pamięta kiedy termin Photomatix stał się synonimem techniki HDR. Jednak obecnie każdy użytkownik zainteresowany kreowaniem obrazu w wymieniony sposób z pewnością wymieni ten program na pierwszym miejscu. Czy to ze względu na mnogość algorytmów, czy to z powodu jakości czy długiej obecności na rynku – fakt jest faktem. Photomatix pozwala na kreatywne wykorzystanie bracketingu w naszym aparacie. Również pod Linuksem, gdyż program doczekał się wersji dla tego systemu a obecnie możemy przetestować wydanie Photomatix 1.1 Beta 1. A nawet zgłosić ewentualne błędy.

Wśród fotografów (i nie tylko) od lat toczy się spór o zasadność używania techniki HDR. Jak to zwykle bywa, tradycjonaliści odrzucają tę metodę niemal bez rozpatrywania argumentów za, miłośnicy HDR drażnią tych pierwszych coraz to bardziej nierealnymi obrazami o pokręconym kontraście lokalnym, a zwykły użytkownik… Cóż, zwykły użytkownik z powodzeniem wykorzysta ten program zarówno do tworzenia bajkowych klimatów jak i prostego oraz zgodnego z prawami fizyki łączenia ekspozycji kadrów.

W wersji 1.1 doczekaliśmy się istotnych zmian (w przypadku wydania linuksowego). Pojawiła się nowa metoda łączenia zdjęć Tone Balancer, która jest zalecana jeżeli chcemy otrzymać obrazy wyglądające naturalnie. Boczny pasek z miniaturami obrazującymi wbudowane ustawienia (presets) został wzbogacony o miniatury z gotowców przygotowanych przez użytkownika. W algorytmi Contrast Optimizer pojawiła się możliwość regulacji Luminacji. Program obsługuje też prawidłowo pliki RAW z aparatów Canon 5D Mark IV, Sony A99 MK II i Panasonic GH5. A po zakończeniu prac nad kadrem powita nas nowe okno pozwalające doprecyzować kontrast, ostrość oraz samo kadrowanie.

Co jest warte podkreślenia, to nie niemal bezobsługowy i banalny już po kilku minutach interfejs programu. Nie jesteśmy karmieni tysiącami parametrów, a jedynie podstawowymi suwakami do regulowania podstawowych parametrów obrazu. Regulacji podlegają też parametry specyficzne dla wybranego algorytmu. Photomatix nie skupia się bowiem jedynie na prostym łączeniu obrazu, ale potrafi i umożliwia kontrolą nad kontrastem lokalnym, szczegółami, nasyceniem, temperaturą, itp. Algorytmów jest pięć: Details Enhancer, Contrast Optimizer, Tone Balancer, Tone Compressor, Fusion/Natural. Każda z tych metod kładzie nacisk na inny aspekt obrazu i tym samym pozwala nam na odnalezienie własnej i twórczej formy przekazu.

Photomatix 1.1 jest oczywiście program komercyjnym, nic się w tej materii nie zmieniło. Obecnie za wersję programu dla Linuksa przyjdzie nam zapłacić 49$. Na stronie projektu znajdziemy paczki deb. Autorzy programy gorąco zachęcają do testowania wydania Beta 1 i informowania ich o ewentualnych niedomówieniach. W tym celu wystarczy wysłać na adres bugs@hdrsoft.com istotę problemu, nazwę dystrybucji której używamy oraz w której wersji problem został napotkany (Beta 1, Beta 2, itp.).