Chyba każdy spotkał sie z sytuacją, kiedy pliki skrzętnie zbierane na domowej partycji /home w końcu zapełniają ją dokumentnie. A tu w kolejce do przekopiowania czeka komplet zdjęć z koncertu, arcyważne dokumenty, tudzież nowo zakupiona gra. Gorączkowe poszukiwania wolnego miejsca i usuwanie zbędnych plików zwykle zawęża się do zawartości dysku, do której użytkownik ma normalny dostęp (widoczność) oraz zna wyświetlaną zawartość. Tymczasem w czeluściach cyfrowych nośników danych w katalogu domowym kryją się pliki, których z powodzeniem można się pozbyć, jeżeli wiedzieć które można usunąć. Tego zadania podejmuje się od wielu wersji program BleachBit, który właśnie osiągnął dumnie wyglądający numer 1.0.
BleachBit – automatyczna miotła systemowe Jeżeli ktoś nie miał przyjemności zapoznania się wcześniej z BleachBit, to jego działanie można pokrótce streścić jako wymiatanie niepotrzebnych plików z zakamarków, w których upychają je przeróżne programy. Są to zwykle nadmiarowe miniatury, pliki zapasowe ‘*~’, pamięci podręczne, historie, ciasteczka, itp. Tryb sprzątania jest o tyle bezpieczny, że użytkownik otrzymuje informacje, co to też za pliki wskazuje do usunięcia. BleachBit posiada również opcję ‘zamazywania’ zawartości pliku, która pozostaje na dysku pomimo jego usunięcia – w ten sposób można zatrzeć wszelki ślad po danych wrażliwych.
Ponieważ 1.0 to wydanie niemal jubileuszowe, zerknijmy jakie nowości czekają nas w tym programie.
pewniejsze działanie opcji –shred z linii poleceń,
usuwanie plików pozostałych po działalności Octave,
usuwanie plików pozostałych po działalności Warzone 2100,
czyszczenie ‘ostatnio odtwarzanych’ w VLC,
lepsze porządkowanie profilu w Google Chrome,
czyszczenie SQLite3,
usuwanie pamięci podręcznej Adobe Flash,
usunięcie opcji autoukrywania
Czy na coś trzeba zwracać uwagę, aby potem nie pozostać z ogołoconą z danych np. przeglądarką WWW? Oczywiście – przy każdej pozycji widnieje lista, które dane zostaną wyczyszczone. Jeżeli nie chcemy później dramatyzować nad brakiem inteligencji twórców programu, to należy odznaczyć to co dla nas ważne – historia, ciasteczka, hasła, itp.
Program w postaci gotowych paczek dla przeróżnych dystrybucji jest dostępny wprost ze strony twórców. Należy pobrać odpowiednią i zwykle (Ubuntu, Mint, eOS, pochodne) kliknąć dwukrotnie.
