Rapid-photo-downloader – kopiowanie w opcji gąszczu

Człowiek ma w naturze proste rzeczy komplikować, a skomplikowane upraszczać – z różnym skutkiem. Czy można zatem uprościć zaznaczenie na nośniku kilku zdjęć i ich skopiowanie na dysk? Okazuje się, że można spróbować. Efekt w postaci programu Rapid-photo-downloader budzi mieszane uczucia. Teoretycznie, robi to, co człowiek potrafi zrobić w kilka sekund – po podłączeniu do komputera aparatu/czytnika kart SD/CF, umożliwia przekopiowanie ich zawartości na dysk.

Próba innowacji leży jednak w opcjach tego programu, gdzie możemy zautomatyzować docelowe miejsce kopiowania, tworzenie podkatalogów dla materiału, jak też zmiany nazw skopiowanych plików. Automatyczne tworzenie podkatalogów oraz zmienianie nazw możemy oprzeć o dane z EXIF’a – model aparatu, wartość przysłony, ISO lub czasu naświetlania, jak też datę popełnienia zdjęcia. Istotną funkcją jest wykonywanie do wskazanego przez nas miejsca kopii bezpieczeństwa podczas przenoszenia zdjęć z nośnika. Program umożliwia również określenie zachowania podczas podłączenia czytnika. Potrafi rozpocząć kopiowania zaraz po podłączeniu karty, samodzielnie odmontować nośnik po skończonej pracy, wyłączyć się, itp. Nie można zatem temu narzędziu odmówić przydatności przy próbie segregacji materiału zdjęciowego.

Gdzie zatem mieszane uczucia? Cóż, aby efektywnie wykorzystać ten program, trzeba się zagłębić w jego opcje, wymyślić sobie sprytny sposób nazewnictwa plików, itp. Na szczęście trzeba to zrobić tylko raz, jednak mnogość parametrów potrafi przytłoczyć i wystraszyć użytkowników oczekujących maksymalnego uproszczenia. Jego użyteczność zależy też od sposobu, w jaki magazynujemy zdjęcia na dysku. W moim przypadku są to zwykle katalogi z datą i nazwą miejsca, z którego pochodzą fotografie. A tego się nie uda zautomatyzować (nazwa miejsca), wymagana jest ingerencja użytkownika.

Program dla kilku wersji Ubuntu można zainstalować po dodaniu do /etc/apt/sources.list repozytorium:

deb http://ppa.launchpad.net/dlynch3/ppa/ubuntu twoja_wersja_Ubuntu main
deb-src http://ppa.launchpad.net/dlynch3/ppa/ubuntu twoja_wersja_Ubuntu main

I dalej już standardowo, instalacja wg. ulubionej metody – albo za pośrednictwem Synaptica, lub konsolowego apt-get lub aptitude.