Terminal pogryzł człowieka: cmus

Sztuka manipulacji tekstowymi plikami konfiguracyjnymi to nieustanne źródło sporej dawki szaro-komórkowej gimnastyki oraz pełnej kontroli nad możliwościami programu i naszego komputera. A kto powiedział, że programy odtwarzające audio mają być pozbawionego tego całego pokładu rozrywki? Doskonałym przykładem na to jest ultra-konfigurowalny odtwarzacz cmus.

Wszyscy którzy prychną z pogardą „cóż może potrafić tekstowy odtwarzacz audio” niech zmierzą się z tym:

• wsparcie dla wielu formatów audio, w tym: Ogg Vorbis, MP3, FLAC, Musepack, WavPack, Wav, MPEG-4/AAC, ALAC, WMA, APE, TTA, SHN oraz MOD
• błyskawiczne uruchamianie się programu, nawet z tysiącami plików na liście odtwarzania,
• odtwarzanie bez przerw pomiędzy utworami (Gapless),
• obsługa ReplayGain
• strumieniowanie MP3 i Ogg (SHOUTcast/Icecast)
• możliwość filtrowania kolekcji muzycznej,
• kolejka odtwarzania,
• obsługa kompilacji,
• możliwość zmiany kolorów i skrótów klawiszowych,
• skróty klawiszowe i komendy a’la Vi style
• cmus-remote do zdalnej obsługi programu (UNIX socket lub TCP/IP)

To oczywiście pobieżny przegląd tego, co oferuje cmus. Nie straszne mu żadna z dostępnych form wydawania dźwięku na Linuksie (PulseAudio, ALSA, OSS, JACK, RoarAudio, libao, sndio (OpenBSD), aRts). Ten niepozorny odtwarzacz ujmuje prostotą swego interfejsu, ściągawką ze skrótami klawiszowymi (z możliwością ich modyfikacji) i ewentualną opcją doprecyzowania jego konfiguracji za pomocą pliku ~/.config/cmus/rc (zmienne output_plugin, dsp.alsa.device, mixer.alsa.device, mixer.alsa.channel). Gdyby komuś było mało, to może zagłębić się w lekturę i konfigurację funkcji które zapewnia cmus-remote.

Nieskomplikowane przełączanie za pomocą klawiszy 1 – 7 pomiędzy kolejnymi oknami programu szybko wchodzi w krew. Cyfra 1 momentalnie zapada w pamięć jako ta, która wywołuje okno odtwarzania, 2 – dla menadżera plików, 3 – dla obsługi playlisty i tak dalej. Pierwsze kroki po uruchomieniu cmusa to wskazanie mu katalogu z naszą kolekcją muzyczną (2 -> strzałki/enter -> klawisz „a” dodaje podświetlony katalog do kolekcji). Potem pozostaje powrót do okna odtwarzania (klawisz 1) lub dalsze prace nad listą odtwarzania (klawisz 3). W razie problemów zawsze możemy ratować się ściągawką ze skrótów klawiszowych, która znajduje się pod klawiszem 7.

Program występuje w repozytoriach niemal wszystkich dystrybucji, zatem nikt nie będzie miał problemu z jego zainstalowaniem.